به نام خدای رحمن و رحیم

دوستان عزیز سلام

کم کم ستاره های کشورمون که خورشید انقلاب رو دیده بودن و تو جبهه های جنگ شرکت داشته و توفیقات و امدادهای الهی رو با وجود خودشون درک کرده بودن دارن از پیشمون میرن. کم کم راویان راهیان نور دارن کسایی میشن که خودشون وقایع رو ندیدن بلکه شنیدن یا خوندن.حاج رمضان یوری هم رفت، کسی که به خاطر از کار افتادن دست و پاش 24 سال رو تخت افتاده بود، و وقتی گزارشگر ازش پرسید آیا حسرت اون روزایی که دست و پای سالم داشتی رو نمیخوری؟ در جواب گفت اصلا. البته در کنار این مرد بزرگ زن خوبی هم هست و اون کسیه که پشت پرده است و کسی متوجه اون نیست ولی خیلی تو زندگی این مرد تاثیر گذاره و آرامش زندگی این مرد رو اون به وجود آورده و این 24 سال اونه که از این بزرگ مرد پرستاری کرده و وقتی خواستن باهاش مصاحبه کنن گفته مصاحبه نمیکنم تا اجرم کم نشه.

رفقای عزیز بیایم سعی کنیم بیشتر هوای این خوبان رو داشته باشیم. بیشتر بهشون سر بزنیم و نذاریم بمیرن اون موقع به یادشون بیفتیم. هر چی این خوبا بیشتر از بین ما برن کار ما سخت تر میشه، پس قدر وجودشون رو بدونیم و سعی کنیم ماهم مثل اونا باشیم.

روحشان شاد و یادشون گرامی باد.

اللهم عجل لولیک الفرج