شرم حضور | ||
سرخوش ز علی رهبر عرفانی خویشم شوریده دل آن مه ایمانی خویشم بعداز سفر روح خدا در شب غربت دلبسته به استاد خراسانی خویشم سرباز شدم در ره دلداری دلدار خرم دل و جان زین ره دلداری خویشم یک چند پشیمان نشوم زین عمل خویش ورنه که پرشان ز پریشانی خویشم گفتند این قافله سرمی آید اما من پشت سر رهبر طوفانی خویشم تا کور شود چشم عدو و سر فتنه جان میدهم و شاد ز جانبازی خویشم آخر تو دهی اسلام به صاحب من یاور استاد خراسانی خویشم
[ شنبه 93/10/27 ] [ 8:14 عصر ] [ حوری بانو ]
[ نظرات () ]
|
||
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |