لئن شکرتم لأزیدنکم

دوست دارم مناجات شاکرین رو بخونم

تو وبلاگ تو فقط لیلی باش ، یه نفر تو نظرات نوشته بود بچه ام سی پی است ، برام سؤال پیش اومد سی پی چیه رفتم سرچ کردم ، دیدم نوشته بود نوعی فلج مغزی است که بچه نمی خنده ، بزرگ نمیشه ، نمیشینه ، راه نمیره و حتی بلع هم نداره ، اینو تا خوندم و فکرشو کردم که مادرایی که بچه ی اینطوری دارن چی می کشن ، ترس وجودم رو فرا گرفت و با خودم گفتم مگه این مادرا بنده ی خدا نیستند ، مگه اونا گناهی مرتکب شدن که اینجوری شده ، بعد به خودم اومدم و گفتم حتما اینا هم ، مثل تموم ذره های خلقت از زیبایی های آفرینش اند ، این جهان خلقت همه اش با هم قشنگه ، اصلا اگه این موارد نباشه زیبایی کار خدا برا من غافل خودشو نشون نمیده ، با خودم گفتم تو بهشت دیگه اینجوری نیست که بعضیا غمشون زیاد باشه اونجا همه خوشحالن ، چون که با وجود نعمت زیاد دیگه کسی راه رو گم نمیکنه ، دیگه کسی شک نداره که هر چی هست از خداست ، کسایی تو بهشتند که هرچی می بینن خداست و لطف و زیبایی های او .

ولی تو دنیا بعضیا مشکل بزرگتر دارن و رنج مشکلات رو دوش اوناست تا دیگران و همه ی مردم و حتی خودشون بدونن که واقعا خدایی هست که همه چیز به دست اوست شاید هم هر چه آدمای توی دنیا با خداتر باشن مشکلاتشون کمتر بشه ، به خودم اومدم در مورد خودم فکر کردم و گفتم درسته هر کسی مشکلاتی داره و کم و بیش با هم متفاوتند ولی اونایی که سختی شون بیشتره حتما خدا تو اون دنیا خییییلی بهشون میرسه و هواشون رو داره ، ولی من باید چی کنم ، یاد آیه ی لئن شکرتم لأزیدنکم افتادم ، و اینکه خدا قول داده شما شاکر باشید من هم زیاد میکنم ، شاید هم ظرف وجودیمون رو زیاد میکنه پس من هم توی نسخه هایی که خدا برا ما پیچیده و خواسته که اجرا بشه تو وجودم جای شکر رو خالی می بینم و مطمئنم که اگه این جا پر بشه اخلاص زیادتر میشه ، گناه کمتر میشه ، صبر زیادتر میشه و... چون خدا تو قلبه.

پس میخوام شکر گزار باشم  البته نمیشه گفت شکر گزار ، بلکه مناجات شکرگزاران رو بخونم شاید اسمم تو گروه اونا بره ، آرزوم اینه که به شکر گزاری عادت کنم به خاطر همین سعی میکنم هر چند وقت یه بار از لطف خدا بنویسم  و با چرخ روزگار برای آخرت خود امیدی داشته باشم ، شاید به شکر نعمت عادت کنم .

راستی دیروز که بچه هام رو بردم پارک محله ، اونا که بازی میکردن من هم این مناجات رو میخوندم با اینکه هنوز تو فهم و درک این مناجات ضعیفم ولی می خونمش و امیدوارم که خدا همین کمشو ازم بپذیره و زیادم کنه الان که که از نوشتن فارغ شدم میرم سراغ صحیفه و با خدا.......