سلام بر بانوی بی همتای دشت خونین کربلا!

بانو جان ،هنوز خیلی کوچک بودی وقتی پدر بزرگت از دنیا رفت ولی داغ فراق ایشان بر عالمه ی غیر معلمه ای همچون شما بسیار تنگ آمد!

چند وقت بیشتر نگذشته بود که دست های خیبر شکن علی علیه السلام را بستند و در کوچه ها کشان کشان بردند تا مسجد و همان جا بود که نامردان نامحرم حرام زاده به دور از چشم پدر ،مادر را سیلی زدند و درب خانه تان را آتش!

بعد از داغ مادر ،بابای مهربانت علی علیه السلام را ،فرق شکافتند و بار دیگر خاندان پر کرامت وحی را به عزا نشاندند!

بانو جان ،فقط خدا میداند چه بر سرت آمد وقتی حسن علیه السلام را با تشت پر از پاره های جگر و دور از یاران دیدی!و فقط خدا میداند چه بر سرت آمد وقتی به جای تسلا دادن بر دل آتش گرفته تان ،جنازه ی برادر را تیر باران کردند!

ای بانوی صبر،با حسین  علیه السلام به کربلا رفتی و از یک صبح تا ظهر کشته شدن برادران و پسران و برادر زاده ها دیدی!بانو جان چه کشیدی وقتی حسین علیه السلام، یار می طلبید و سجاد علیه السلام ،بیمار در کنج خیمه افتاده بود و مردی جز او نبود؟بانو جان چه بر سرت آمد وقتی آن ملعون بر سر سینه ی حسین علیه السلام جانت نشسته بود و تو از بالای تل ،امامت را با آن حال میدیدی ؟

ای اسوه ی صبر و مقاومت،الحق و الانصاف که تنها اسوه ی صبوری و شکیبایی شمایید!

رحلت حضرت زینب کبری سلام الله علیها تسلیت باد.

بی ربط نوشت:دوستای گلم.دیروز بعد از کلی وقت خدا توفیق داد به این وبلاگ غبار گرفته سری بزنم و پستی بذارم ولی بعد از چهار ساعت نوشتن اون هم با اعمال شاقه و با دردسر های خانوم کوچولویی مثل مهدیه خانوم نت قطع شد هر چی نوشته بودم پرید.ولی کم نیاوردم و امروز به خاطر رو کم کنی هم که شده این پست رو گذاشتم.(قصد قربت تو این پست بیداد میکنه!!!!!!)