باغ در آتش و گل پرپر و بشکسته نهال
باغبان مُهر به لب داشت تماشا مي‌کرد
خيز اي ناجي در پرده نهان هادي مِهر
که تو را ياس در آن لحظه تمنا مي‌کرد
خداوندا به حق جاه زهرا
به حق ناله‌هاي پاک زهرا
به آن ساعت که پهلويش شکستند
برون آيد ز غيبت ماه زهرا