دلم بهانه گیر شده است!

همه اش بهانه میگیرد!

تنگ و کوچک شده است برای سنگری خاک آلود که دو رکعت نماز در آن گزارد...

         روی ضریح جدیدت باید نوشت           یک سنگ قبر هم ندارد حسن،حسین!

 آقا جان شاید برای تبریک گفتن دیر شده باشد اما شما مثل همیشه سروری و آقایی کنید و بپذیرید.راستی شاید اصلا نباید به شما تبریک گفت! شما که همیشه مبارک و پر برکت بوده و هستید.باید به آن چوب ها و فولاد ها و طلا و نقره ها تبریک گفت که لیاقت هم نشینی با ارباب شهیدان را پیدا کرده اند .خوشا به سعادتتان که افتخار نوکری ارباب نصیبتان گشته . این هم خودش یک نوع نوکری ست که با صلابت و محکم پذیرای زائران کوی نینوا باشی.خوشا به سعادتتان....!

سلام دوست های گلم.

دختر ماهم خیلی دوستت دارم.تو بهانه ی زندگیم هستی.

به نام خالق برترین رسانه ی هستی "قرآن"

چند وقتیه که تبلیغات تلویزیون رو با دقت بیشتری دنبال میکنم.آخه یه مدت پیش به نظرم رسید این آگهی ها علاوه بر تبلیغ کالای مورد نظرشون میتونن هزار جور آداب و رسوم و فرهنگ رو به ما القا کنن!

وقتی با تبلیغ گیرنده ی دیجیتال به ما نشون میدن که همه ی دغدغه ها و غصه های یه خانواده نداشتن یه تلویزیون درست و درمونه و وقتی گیرنده به خونه شون میاد همه ذوق میکنن و غم هاشون یادشون میره!

وقتی با تبلیغ سیم کارت رایتل به بچه های ما القا میکنن که وقتی کارنامه ات رو گرفتی اولا حتما باید یه هدیه بگیری و دوما هدیه ات هم باید خیلی بزرگ باشه،به زن ایرانی هم میگن یه بچه کافیه!

وقتی با تبلیغ پالاز موکت نشون میدن یه پیر مرد و یه زن میان سال فقط دوتا بچه دارن!

و یا اینکه تمام خانم هایی که درآگهی ها بازی میکنن،حجابشون در حد مانتو و شلواره...! 

و کلی از این وقتی های دیگه که اگه از این به بعد با دقت بیشتری به آگهی های بازرگانی نگاه کنید بهشون میرسید!

و نکته ای که قابل توجه است اینه که کسانی که این آگهی ها رو میسازن خودشون خیلی خوب میدونن که تاثیری که رسانه روی ناخودآگاه میذاره خیلی بیشتر از تاثیریه که روی خودآگاهمون میذاره!

گذشته از همه ی اینها میخواستم بگم ازتون ممنونم که بهم مرتب سر میزنین منتظر پست هام هستین.

دختر خوبم ان شاءالله که خدا تو رو صدقه جاریه برام قرار بده